Минең дуҫым

Дуҫ кешегə бик кəрəк. Яңғыҙ бер кеше лə йəшəй алмай. Минең дə эске донъямды аңлаған серҙəшем бар. Тик ҡайһы саҡта юҡ-барға ʏпкəлəшеп тə китəбеҙ. Асыуыбыҙ оҙаҡҡа бармай, бер-беребеҙҙе ғəфʏ итəбеҙ. Лəкин мин уйлайым əрлəшеп йəшəргə лə ярамай. Ысын дуҫтарҙы ташларға ярамай, тик ҡəҙерлəргə генə кəрəк

Тормоштоң тɵрлɵ саҡтары булыр. Туған ʏҙ урынында, ə дуҫ һəр ваҡыт кəрəк буласаҡ. Мин иптəш ҡыҙымды бик яратам.